در خواب من

آمدی در خواب من دیشب چه کاری داشتی

ای عجب از این طرفها هم گذاری داشتی

راه را گم کرده بودی نیمه شب شاید عزیز

یا که شاید با دل تنگم قراری داشتی

چنان به موی تو آشفته‌ام ..

چنان به موی تو آشفته‌ام به بوی تو مست

که نیستم خبر از هر چه در دو عالم هست

نگاه من به تو و دیگران به خود مشغول

معاشران ز می و عارفان ز ساقی مست

اگر تو سرو خرامان ز پای ننشینی

چه فتنه‌ها که بخیزد میان اهل نشست

گناهکارم

یه حدیث در جائی دیدم اینطوری نوشته بود:

هرکه را شدت و مصیبتی برسد 70 بار بگوید:

یا اللهُ یا محمدُ یا علیُ یا فاطمة یا صاحب الزمان ِ، ادرکنی و لا تهلکنی.

ای خدا، ای محمد، ای علی، ای فاطمه، ای صاحب الزمان، مرا دریاب و هلاکم نکن. (صحیفهٔ مهدیه : 635)

بعضی وقتا خیلی دلم میگیره اما این ذکرها رو نمیتونم بگم، یعنی روم نمیشه که بگم

اینقد خودم رو گناهکار میدونم که روم نمیشه ائمه و حتی خدا رو صدا بزنم 

میدونم که گناهکارم، حواسم هست که دارم گناه میکنم، اما نمیدونم و نمیتونم گناهام رو ترک کنم، خیلی از خدا دور هستم ، دلم میخواد به خدا و اهل بیت نزدیک بشم اما نمیدونم چجوری

شایدم میدونم، بله میدونم

راهش ترک گناهه

ولی شیطون اجازه نمیده که ترک کنم

دلم میخواد از شیطون و نفسم شکست نخورم، دلم میخواد اونقدر قدرتم زیاد بشه که بتونم شکستشون بدم ولی ..

ولی اراده ضعیفی دارم

خدایا خودت کمکم کن ..

آخرش برمیگردم به خودت، یعنی تنها کسی که میتونه دستمو بگیره و کمکم کنی تو هستی، ببخش که با پرروئی میام سراغت، اما چاره ی دیگه ای ندارم ..

اگه میتونستم

اگه میتونستم ده تا بچه به دنیا بیارم میاوردم و به عزیزانی که دوستشون دارم و بچه دار نمیشن میدادم

ولی حیف که نمیتونم

حتی یه دونه شو بیارم

حتی برای خودم ...